LM: Olympiakos – Manchester United 2:0

Napiszę tak – był i nie był to wielki mecz Olympiakosu. Był – bo przejdzie do historii a także daje świetną pozycję wyjściową przed rewanżem na Old Trafford. Na pewno nie był to wielki mecz w sensie piłkarskim. Manchester United kompletnie nie miał pomysłu na grę, nie za bardzo widziałem co miałoby być kluczem do wygranej. U gospodarzy to odpowiedzialny pressing właściwie przez cały mecz a także strzały z dystansu – to robili perfekcyjnie i tym wywalczyli sobie dwubramkową zaliczkę, całkowicie zasłużenie trzeba dodać. Widać, że to Olympiakos chciał, to oni czerpali radość z gry. W pierwszej fazie meczu trochę za bardzo brakowało mi akcji granych przez Campbella – chyba Michel dostrzegł (całkowicie poprawnie), że to prawa strona obrony jest słabszym ogniwem Man U, z respektem podeszli do nazwiska Evra – stąd gra bardziej lewą flanką. Podobała mi się gra Manolasa w obronie, Maniatis jak na kapitana przystało swoją postawą na boisku inspirował kolegów i też należą mu się pochwały – 12 km pokonał w ciągu meczu. Generalnie cała drużyna wyglądała bardzo pozytywnie na tle Anglików. Trochę słabiej w defensywie Holebas – ale to nic nowego, wiadomo że to jest obrońca ale zdecydowanie o inklinacji ofensywnej. Fakt jest też taki, że Valencia przy nim za bardzo się nie pokazał z dobrej strony – a mógł i powinien. Bladziutko ManU… Oba gole łączy fakt, że strzały oddawane były na wprost bramki z dystansu i na linii strzału był zawodnik Man U, który ograniczał widoczność Hiszpanowi w bramce. Przy pierwszym golu było to nawet chyba 3 graczy ManU i 1 OSFP.
Olympiakos nie dopuszczał gości do dogodnych okazji strzeleckich – dopiero w ostatnich minutach jakieś pojedyncze akcje ( w tym jedna groźna RvP) kiedy już Red Devils grali z nożem na gardle a i Olympiakos trochę opadł z sił bo przecież takie zaangażowanie w grę musiało się odbić w końcówce meczu i też na mniejszej dyscyplinie taktycznej – większy dystans w kryciu rywala itp.
Trzecim graczem (last but not least), którego chcę wyróżnić indywidualnie to Campbell – on podawał do Maniatisa, którego strzał wpadł ostatecznie do bramki po rykoszecie, on sam zdobył kapitalną bramkę, on wreszcie podawał do Olaitana, który miał chyba najlepszą okazję do zdobycia gola (zdecydowanie lepsza niż przy strzelonych gola przez jego kolegów).
Jeszcze jedna ciekawa statystyka – 88% celnych podań N’Dingi. Też należy o tym wspomnieć.
Teraz pozostaje tylko mądrze rozegrać to na Old Trafford i będzie dobrze. Do składu pewnie wróci już Saviola, który będzie alternatywą (o ile będzie to konieczne) dla Olaitana.
To zwycięstwo bardzo podbuduje i tak potężną pozycję i świadomość własnej wartości gospodarzy a to przed niedzielnym meczem nie wróży dobrze dla PAO.

ps. Dość długo jedyny głos w ankiecie na „Awansuje tylko Olympiakos Pireus” był mojego autorstwa. Jakiś czas temu zauważyłem, że dwie osoby mają takie samo zdanie co ja 🙂